Bojownikom niepodległości

Edmund Ambrozik

(1898–1924)

Urodził się 20 listopada 1898 r. w Rudniku. Syn Antoniego i Marii.

W czasie I wojny światowej, jako uczeń gimnazjum, w 1915 r. wstąpił do Legionów Polskich. Był żołnierzem 6 komp. 6 pp LP. We wrześniu 1915 r. chory, leczył się w szpitalu legionowym w Lublinie. Następnie w 2 komp. V baonu 7 pp LP. Ranny 6 lipca 1916 r. podczas bitwy pod Kościuchnówką. Po likwidacji pułku w końcu września 1916 r. wcielony do 5 pp LP (III baon).

W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) służył w Wojsku Polskim. Brał udział w walkach w rejonie Lwowa.

W okresie od 1 marca do 1 grudnia 1921 r. kształcił się w Szkole Podchorążych Artylerii w Poznaniu. Po jej ukończeniu mianowany ppor. art. Przydzielony do 24 pap. Zweryfikowany jako por. art. z 1 czerwca 1919 r.

Zginął na skutek wypadku 14 sierpnia 1924 r. podczas strzelania w Jarosławiu.

Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914–1918 t. 1, Kraków – Warszawa – Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 1, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; IV Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; „Monitor Polski” nr 64/1938; Z. Moszumański, Z. Kozak, Wojenne szkoły dla oficerów artylerii (1914–1921), Pruszków brw; „Polska Zbrojna” nr 231/1924; Rocznik oficerski 1923; VII Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.