Urodził się 15 października 1897 r. w Sosnowcu. Syn Teodora i Michaliny z Michalskich.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich ps. „Władysław Ziemba”.
Po 1918 r. w WP. Po wojnie z bolszewikami przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako ppor. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r.
Ukończył studia weterynaryjne na Uniwersytecie Warszawskim (1930 r.).
Początkowo mieszkał w Miorach na Wileńszczyźnie. W latach 1937-1939 zajmował stanowisko dyrektora Zakładów Mięsnych w Gdyni-Chylonii.
Po kampanii wrześniowej aresztowany przez Niemców.
Zamordowany 13 listopada 1939 r. w lasach piaśnickich koło Wejherowa.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Żonaty z Ireną Borysoglebską, miał z nią syna Jerzego Antoniego (ur. 1930), żołnierza AK, i córkę Marię Teresę (10 III 1931-13 VIII 1944), żołnierza AK w baonie „Parasol”, poległą podczas powstania warszawskiego.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2012; W.A. Gibasiewicz, Niepowtarzalni. Lekarze weterynarii ofiary II wojny światowej, Warszawa 2009; „Monitor Polski” nr 121/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.