Urodził się 29 lipca 1899 r. we Lwowie. Syn Karola i Filipiny z Kustanowiczów.
Jako student od 1 listopada 1918 r. w stopniu szer. brał udział w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Należał do załogi odcinka V.
Po wyparciu przeciwnika z miasta 25 listopada wcielony do II baonu 1 pstrz lwowskich (potem: 38 pp). Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Zweryfikowany jako ppor. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r., 2 stycznia 1932 r. awansował na por. rez. piech.
W niepodległej Polsce w Straży Celnej i Straży Granicznej. Od 1927 r. był oficerem wywiadowczym Inspektoratu Granicznego w Stryju. W 1933 r. posiadał stopień podkomisarza. Funkcję tę sprawował do 31 lipca 1936 r. 1 maja 1934 r. awansował na komisarza. Następnie od 1 sierpnia 1936 r. w Inspektoracie Skarbowym we Lwowie i Wielkopolsce. 31 marca 1937 r. został zwolniony ze stanowiska.
Podczas II wojny światowej we wrześniu 1939 r. walczył z Niemcami w składzie Armii „Poznań”. Dostał się do niewoli, w której przebywał przez cały okres wojny. Następnie w Polsce.
Mieszkał w Poznaniu. Był represjonowany przez komunistyczny aparat bezpieczeństwa.
Zmarł 22 grudnia 1988 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
P. Kozłowski, Wpływ Rusi Zakarpackiej na stan bezpieczeństwa wewnętrznego II RP w świetle materiałów Straży Granicznej 1936-1939, www.webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:4cx9hX0itaoJ:https://muzeumsg.strazgraniczna.pl/download.php%3Fs%3D9%26id%3D36846+&c…; [dostęp 13 XI 2020]; „Monitor Polski” nr 258/1933; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.