Edmund Grocholski

Urodził się 11 marca 1882 r. w Wysocku Wielkim koło miasta Ostów Wlkp. Syn Andrzeja i Prowidencji z d. Gałąska.

Działacz niepodległościowy ps. „Chodkiewicz”.

Ukończył studia teologiczne w Archidiecezjlnym Seminarium Duchownym w Poznaniu i Gnieźnie. 10 lutego 1907 r. w Gnieźnie został wyświęcony na kapłana.

Pracował jako wikariusz parafii w Nowym Tomyślu (1 marca 1907-14 września 1915), w Wytomyślu (od 1 stycznia 1913, wikariusz substytut) i w Chobienicach (15 września 1915-31 grudnia 1918). Jednocześnie od 1 stycznia do 30 września 1918 r. administrator parafii w Murzynowie Kościelnym. Od 1 października 1918 r. administrator, a od 30 września 1919 r. proboszcz parafii w Gninie. W 1935 r. został proboszczem parafii w Czerlejnie w Wielkopolsce.

Podczas II wojny światowej 26 marca 1940 r. aresztowany przez Niemców. Przebywał w obozach przejściowych w Chludowie i Lubiniu. 15 czerwca przewieziony do obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie (nr 3738). Między 6 a 8 grudnia przetransportowany do obozu koncentracyjnego w Dachau (nr więźnia 21 886). Całkowicie wycieńczony został skierowany do centum eutanazyjnego w Hartheim, celem egzekucji.

Zmarł 6 maja 1942 r. w drodze do Monachium. Pochowany na cmentarzu Perlacher Forst w Monachium.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Jest wymieniony na tablicy w kaplicy męczenników w katedrze pw. św. Piotra i Pawła w Poznaniu oraz na pomniku Państwa Podziemnego w tym mieście.