Bojownikom niepodległości

Edmund Łada–Bardowski

(1893-1938)

Urodził się 27 sierpnia 1893 r. w majątku Frankopol.

Po 1918 r. w Wojsku Polskim. W stopniu ppor. kaw. w grudniu 1919 r. służył w 3 szw. 3 samodzielnego dyonu Wojskowej Straży Granicznej (od marca 1920 r.: 3 samodzielny dyon Strzelców Granicznych). Po przekształceniu dyonu w 10 pstrz granicznych (21 maja 1920) w stopniu por. kaw. dowodził 4 szw. Uczestniczył w walkach z bolszewikami. W 1921 r. w 4 puł.

Zweryfikowany jako rtm. kaw. z 1 czerwca 1919, służył w 22 puł (1923, 1924). W 1928 r. w 8 psk. W 1930 r. oficer sztabu 11 DP. Co najmniej od 1932 r. w dowództwie 5 DP.

Zmarł 29 marca 1938 r. i został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 255/1933
Źródła

„Monitor Polski” 1933, nr 255;  „Polska Zbrojna” 1938, nr 89; Rocznik oficerów kawalerii 1930; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932.