Urodził się 14 listopada 1890 r. w Żyrardowie. Syn Piotra i Petroneli z Szydłowskich Jędrzejewskiej.
Pracował jako fryzjer. Należał do PPS ps. „Wróbel”.
W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) mieszkał w Żyrardowie. Z ramienia PPS w kwietniu 1924 r. wybrany radnym miejskim. Jesienią 1924 r. objął funkcję wiceprezydenta miasta, a 27 listopada 1927 r. został jego prezydentem. Wobec przejścia PPS do opozycji wobec marsz. J. Piłsudskiego w 1928 r. opuścił szeregi PPS. Wstąpił wówczas do PPS d. Frakcji Rewolucyjnej.
Podczas kampanii wrześniowej 1939 r. po wejściu wojsk niemieckich do Żyrardowa 12 września został wzięty jako zakładnik; później uwolniony. Aresztowany ponownie, był więziony w Warszawie na Pawiaku.
Tam przed 1944 r. został zamordowany.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Jest patronem ulicy w Żyrardowie.
„Monitor Polski” 1933, nr 102; Żyrardów 1829–1945, Warszawa 1980.