Urodził się 29 października 1891 r. w Brzozowie. Syn Jana i Marii.
Pracował w warsztacie grzebieniarskim Ignacego Kruczka w rodzinnym mieście.
Podczas I wojny światowej 16 sierpnia 1914 r. w oddziale „Sokoła” Kazimierza Skarbka wyruszył z Brzozowa do Legionów Polskich. Służył w 1 Pułku Piechoty I Brygady LP. Ranny w 1916 r. na Wołyniu, od 28 sierpnia leczył się w Lublinie. Po rekonwalescencji przydzielony do Komendy Grupy w Kozienicach, po czym przydzielony do służby werbunkowej w Zamościu. Po kryzysie przysięgowym z lipca 1917 r. od września podjął służbę w Polskim Korpusie Posiłkowym w szeregach 11 komp. 3 Pułku Piechoty II Brygady LP. Uzyskał stopień st. szer. Po przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Bustyahaza i Szaldobos.
W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) mieszkał w Drohobyczu. Pracował jako grzebieniarz.
Podczas II wojny światowej znalazł się na terenie okupacji sowieckiej. Zagrożony wywiezieniem, przedostał się z rodziną do Brzozowa.
Po II wojnie światowej pracował w Spółdzielni „Brzozowianka”.
Zmarł 2 października 1953 r. w Brzozowie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Komunalnym kwat. 1.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Żonaty z Franciszką N., miał z nią czworo dzieci.
„Monitor Polski” 1933, nr 24.