Bojownikom niepodległości

Edmund Uranowicz

1886–1937

Edmund UranowiczUrodził się 18 października 1886 r. w Brzeżanach. Syn Tadeusza, lekarza.

Ukończył gimnazjum św. Anny w Brzeżanach (1905 r.), a następnie studia prawnicze na Uniwersytecie Lwowskim (1909 r.), uzyskując doktorat. Członek zwyczajny Tow. Dla Popierania Nauki Polskiej (1909).

Należał do ZWC w Brzeżanach.

W 1911 r. został auskultantem, egzamin sędziowski zdał 6 listopada 1913 r. Mianowany 11 stycznia 1914 r. sędzią Sądu Powiatowego w Podhajcach, funkcję tę sprawował do 1916 r. Następnie (1916-1917) sędzia w Chodorowie. 4 maja 1918 r. został sędzią śledczym w Brzeżanach. 20 lutego 1926 r. mianowany sędzią Sądu Okręgowego w Brzeżanach, zaś 26 października 1932 r. wiceprezesem tego sądu. W 1928 r. przejściowo (przez sześć miesięcy) kierownik Sądu Grodzkiego w Przemyślanach.

Był pszczelarzem amatorem, właścicielem 80 uli. Współpracował z „Bartnikiem Postępowym”.

Zmarł 9 lutego 1937 r. w Brzeżanach i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Parafialnym.

Odznaczony orderem Polonia Restituta 4 kl., pośmiertnie otrzymał Medal Niepodległości.

Rodziny nie założył.

Źródła

„Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości” nr 4/1937; Kalendarz informator sądowy na rok 1934, Warszawa brw; Kalendarz sądowy na rok 1927, Warszawa brw; „Monitor Polski” nr 64/1937; Ś.p. Edmund Uranowicz, „Pszczelarz Polski i Ogród” nr 3/1937.