Bojownikom niepodległości

Edmund Urbanowicz

1899–1979

Urodził się 29 listopada 1899 r. w Wilnie.

Działacz niepodległościowy ps. „Balicki”

Po 1918 r. w WP. Mianowany ppor. piech. (1 stycznia 1920?), z dniem 1 stycznia 1921 r. awansował na por. piech. Co najmniej od 1923 do 1931 r. służył w 81 pp. Awansowany 1 stycznia 1932 r. na kpt. piech., był oficerem Sztabu Głównego (1932, 1933). W 1935 r. oficer 5 pp leg. Wiosną 1939 r. zajmował stanowisko oficera granicznego pułku KOP „Sarny”.

Podczas kampanii wrześniowej 1939 r. dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w niej w oflagach IX C w Molsdorf, a potem II C w Woldenbergu. W 1945 r. został uwolniony.

Zmarł w kwietniu 1979 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych, srebrnym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Zasługi Wojsk Litwy Środkowej.

Źródła

Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; zarządzenie prezydenta z 10 X 1931.