Bojownikom niepodległości

Edward Arendarczyk

(1895–po 1939)

Urodził się 23 lipca 1895 r. w Zagórzu pow. Sanok.

Należał do Drużyn Bartoszowych w Stryju.

Pracował jako murarz.

Po wybuchu I wojny światowej od 6 sierpnia 1914 r. w oddziale J. Piłsudskiego i Legionach Polskich. Był żołnierzem 2 komp. I baonu 1 pp LP. Ranny 1 listopada pod Brzechowem. W końcu roku chory, leczył się w szpitalu w Teplicach. Następnie do 18 grudnia przebywał w Domu Uzdrowieńców LP w Kamieńsku, po czym został skierowany do szpitala w Ołomuńcu. Powrócił do baonu i podjął służbę w jego taborze. Ponownie chory, do 13 marca 1916 r. przebywał w Domu Uzdrowieńców LP w Kamieńsku, następnie w szpitalu w Tarnowie. Po rekonwalescencji w kadrze Komendy Grupy LP w Kozienicach. W maju 1916 r. w składzie komp. marszowej przybył na front. Powrócił do komp., w której pełnił służbę do 15 lipca 1917 r.

Po kryzysie przysięgowym od 15 sierpnia 1917 r. w 2 baterii part. 7 lutego 1918 r. urlopowany, po przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego) zatrzymany 6 marca, po czym internowany przez Austriaków w Żurawicy.

W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) funkcjonariusz Policji Państwowej. W 1931 r. posiadał stopień przodownika. Służył w Stryju.

Należał do Związku Legionistów Polskich.

Zmarł po 1939 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914–1918 t. 1, Kraków – Warszawa – Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 2, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; Drużyny Bartoszowe 1908–1914, Lwów 1939; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Piotrków 1916; „Monitor Polski” nr 296/1931; V Lista strat Legionów Polskich, Oświęcim 1915; VI Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; VI Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.