Urodził się 20 lipca 1887 r. w Grodnie. Syn Dominika i Zofii z Funków, brat Józefa (zob.).
Uczył się w gimnazjum w Grodnie. W tym czasie należał do tajnego kółka samokształceniowego oraz do PPS ps. „Stefan”. W 1905 r. był współorganizatorem strajku szkolnego. Studiował na Wydz. Matematyczno-Przyrodniczym uniwersytetu w Petersburgu, który ukończył w 1913 r.
W okresie studiów utrzymywał się z udzielanych korepetycji.
W latach 1914-1919 pracował jako nauczyciel matematyki na terenie Rosji.
W 1920 r. wstąpił w Wilnie do WP. Po wojnie z bolszewikami przeniesiony do rezerwy.
W roku szkolnym 1920-1921 pracował jako nauczyciel matematyki w Gimnazjum im. Ks. Józefa Poniatowskiego w Łowiczu. Następnie przeniósł się do Gimnazjum im. J. Lelewela w Wilnie i w 1924 r. został jego dyrektorem. Ranny podczas egzaminu maturalnego, kiedy do sali egzaminacyjnej wrzucono granat zaczepny. Po rekonwalescencji powrócił do Łowicza i 26 sierpnia 1925 r. objął stanowisko dyrektora Gimnazjum im. Ks. J. Poniatowskiego. Przyczynił się do uzyskania opinii o gimnazjum jako jednej z najlepszych szkół w kraju.
W 1933 r. został komisarycznym prezesem Zarządu OSP w Łowiczu, a w 1934 r. prezesem Powiatowego Zarządu OSP i Tow. Przyjaciół Zw. Strzeleckiego.
W 1934 r. mianowany dyrektorem Gimnazjum im. Kazimierza Wielkiego w Zduńskiej Woli.
Zamordowany 29 stycznia 1935 r. podczas napadu rabunkowego w Zduńskiej Woli. Pochowany na Cmentarzu Kolegiackim w Łowiczu.
Odznaczony złotym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie otrzymał Medal Niepodległości.
Był żonaty, miał dwoje dzieci.
„Monitor Polski” nr 64/1937; Pokój ich cieniom. Spacer z przewodnikiem PTTK po cmentarzu katedralnym w Łowiczu, Łowicz 2009.