Urodził się 19 lutego 1898 r. w Radomiu. Syn Ryszarda i Aurelii z Giessnerów.
W 1918 r. ukończył Szkołę Realną Zgromadzenia Kupców w Łodzi.
Zapewne Podczas I wojny światowej służył w Polskiej Organizacji Wojskowej.
Od 16 listopada 1918 r. w WP. Służył w 2 puł i 9 dak. W 1921 r. zdemobilizowany. Z dniem 1 lipca 1925 r. mianowany ppor. rez. int., 1 stycznia 1936 r. awansował na por. rez. int.
Po demobilizacji uczył się w Wyższej Szkole Handlowej w Warszawie, którą ukończył w 1923 r. W latach 1925–1926 studiował socjologię i ekonomię na Uniwersytecie Columbia w Nowym Jorku.
Pracował jako wykładowca w Centralnym Instytucie Wychowania Fizycznego w Warszawie i w tamtejszej Wolnej Wszechnicy Polskiej. Tuż przed wybuchem wojny był sekretarzem w Urzędzie Rady Ministrów.
Podczas kampanii 1939 r. dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku.
W kwietniu lub maju 1940 r. zamordowany w Charkowie.
Odznaczony Medalem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansował na kpt.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2003; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 2, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; „Monitor Polski” 1937, nr 64; Rocznik oficerski rezerw 1934; R. Rybka, K. Stepan, Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939, Kraków 2003; B. Tuszyński, Księga sportowców polskich ofiar II wojny światowej 1939–1945, Warszawa 1999.