Urodził się 29 listopada 1893 r. w Lubaszu pow. Dąbrowa Tarnowska. Syn Franciszka Ksawerego, ziemianina, oraz Jadwigi z Boguszów. Ukończył Gimnazjum Klasyczne im. Króla Jana Sobieskiego w Krakowie (1912) , po czym podjął studia na Akademii Rolniczej w Hohenheim koło Stuttgartu. W latach 1911-1912 prezes organizacji niepodległościowej młodzieży w Krakowie. W czasie I wojny światowej od sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 2 szw. 2 puł LP. Ranny 26 października 1914 r. pod Cucyłowem. Po rekonwalescencji w 3 szw., z czasem awansował do stopnia wachm. W 1915 r. prowadził kancelarię dyonu kawalerii, latem 1916 r. był adiutantem. Po kryzysie przysięgowym w lipcu 1917 r. został internowany przez Niemców. Od 1918 r. w WP. Służył w 2 pszwol. Walczył z Czechami o Śląsk Cieszyński. Uczestniczył w I powstaniu śląskim (1919). Podczas walk z bolszewikami oficer 2 puł i 2 pszwol. Ciężko ranny pod Chałajowem (rejon Lwowa). Po wojnie w 1921 r. przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako por. rez. kaw. z 1 czerwca 1919. Gospodarował w swoim majątku w Lubaszu. Był członkiem Wydziału i Rady Powiatowej w Dąbrowie Tarnowskiej, prezesem powiatowego oddziału BBWR, prezesem radny nadzorczej spółdzielni „Łan” i członkiem zarządu okręgowego Tow. Rolniczego oraz prezesem rady nadzorczej Kasy im. Stefczyka w Szczucinie. Członek Zw. Legionistów Polskich. Należał do Koła 2 puł LP. W 1935 r. wybrany na posła do Sejmu RP z okręgu wyborczego nr 84 (Tarnów). Był nim do 1938 r. Po kampanii 1939 r. przez Rumunię, Węgry i Włochy przedostał się do Francji. Przydzielony do sztabu gen. Władysława Sikorskiego. Po ewakuacji do Wlk. Brytanii początkowo służył w oddziałach polskich na terenie Szkocji, a potem pracował w Ministerstwie Rolnictwa. Awansował na rtm. kaw. Po zakończeniu II wojny światowej przeszedł przez Polski Korpus Przysposobienia i Rozmieszczenia. Prowadził szkołę rolniczą dla zdemobilizowanych żołnierzy w Szkocji. Zamieszkał w Londynie. Przez kilka lat pracował w biurze pośrednictwa pracy. Był prezesem Koła 2 Pułku Szwoleżerów. Pisywał m.in. w „Dzienniku Polskim i Dzienniku Żołnierza”, „Orle Białym” i „Wiadomościach”. Zmarł 13 lipca 1986 r. w Londynie. Pochowany na tamtejszym Cmentarzu Greenford. Odznaczony Krzyżem Niepodległości, orderem Polonia Restituta 4 kl., czterokrotnie Krzyżem Walecznych i dwukrotnie złotym Krzyżem Zasługi. Żonaty (od 23 XI 1920) ze Stefanią z Boguszów, miał z nią syna Edwarda Adama (1921-1986), żołnierza 1 DPanc, oraz córkę Jadwigę (ur. 1928) zamężną Bajorek, ekonomistkę, zamieszkałą w Wlk. Brytanii.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; J. Dunin-Brzeziński, Rotmistrz Legionów Polskich. Wspomnienia z lat 1914-1919, Pruszków [2004]; Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; S. Łoza, Czy wiesz kto to jest?, Warszawa 1938; „Monitor Polski” nr 63/1933; Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1939. Słownik biograficzny t. I, Warszawa 1998; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; S. Rostworowski, Nie tylko Pierwsza Brygada t. I, Warszawa 1993.