Urodził się 18 lutego 1891 r. w Gostyninie.
Uczył się w polskim gimnazjum w Płocku, a następnie na Wyższych Kursach Handlowych im. Zielińskiego w Warszawie.
W 1911 r. był współorganizatorem tajnej drużyny skautowej w Płocku.
Członek Legii Niepodległości oraz sekcji do sprawy chełmskiej Organizacji Młodzieży Niepodległościowej Zarzewiackiej. Od jesieni 1913 r. był członkiem Zarządu Warszawskiego Zw. Szkolnego.
Należał do Polskich Drużyn Strzeleckich ps. „Edward Nowiński” oraz do tajnej Armii Polskiej. W okresie od 29 czerwca do 15 lipca 1912 r. przebywał na kursie instruktorskim PDS we Lwowie, zaś w sierpniu na kursie instruktorów skautowych w Skolem. W styczniu 1914 r. ukończył też kurs instruktorski PDS w Rabce. Uzyskał stopień podoficera kadeta. W 1914 r. wchodził w skład komendy Okręgu III (zabór rosyjski) PDS. Przydzielono go do szkoły podchorążych tej organizacji w Warszawie. Od 15 lipca 1914 r. przebywał na kursie w Nowym Sączu. Służył wówczas w 1 komp. Po przerwaniu kursu (2 sierpnia) przybył do Krakowa.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 3 pp LP oraz POW.
Po 1918 r. w WP. Przydzielony do baonu zapasowego 21 pp. 1 kwietnia 1919 r. mianowany ppor. piech.
Zweryfikowany jako por. łączn. z 1 czerwca 1919 r., służył w Szkole Podchorążych w Warszawie (1923, 1924). Awansowany 1 lipca 1925 r. na kpt. łaczn., był oficerem Dep. Inżynierii MSWojsk (1928). Awansowany 1 stycznia 1930 r. na mjr. łączn., co najmniej od 1932 r. służył w KOP. 19 marca 1938 r. awansował na ppłk. łączn. Wiosną 1939 r. był dowódcą łączności KOP.
Podczas kampanii 1939 r. między 3 a 5 września przydzielony do Dowództwa Obrony Warszawy. Objął funkcję dowódcy łączności. Po kapitulacji załogi stolicy (28 września) dostał się do niewoli niemieckiej, w której przebywał przez cały okres wojny m.in. w oflagu VII A w Murnau. 29 kwietnia 1945 r. został oswobodzony przez oddziały alianckie.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości z mieczami, orderem Polonia Restituta 5 kl., dwukrotnie Krzyżem Walecznych, złotym i srebrnym Krzyżem Zasługi.
H. Bagiński, U podstaw organizacji Wojska Polskiego 1908-1914, Warszawa 1935; L. Głowacki, Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939, Warszawa 1985; „Monitor Polski” nr 260/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.