Bojownikom niepodległości

Edward Gulicz

(1898-1944)

Urodził się 25 września 1898 r. we Lwowie. Syn Mikołaja i Franciszki z d. Klima.

W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 9 komp. 4 pp LP. W jej składzie 15 lipca 1915 r. wyruszył na front. Brał udział w walkach na Lubelszczyźnie. Ranny 1 sierpnia podczas bitwy pod Jastkowem, w połowie września przebywał w Domu Uzdrowieńców LP w Kamieńsku.

W niepodległej Polsce mieszkał w rodzinnym mieście. Pracował jako zecer.

Sportowiec, piłkarz, lewy pomocnik i obrońca. Był piłkarzem „Grafiki” Lwów, „Pogoni” Lwów (1921-1925), „Lechii” Lwów (1926), „Grafiki” Lwów (1927-1930) i „Oldbojów” Lwów (1930-1933). Trzykrotnie zdobył mistrzostwo Polski (1922, 1923, 1925). Dwukrotny reprezentant Polski.

Działacz lwowskiego Okręgowego Zw. Piłki Nożnej, w latach 1930-1933 był sędzią w ekstraklasie.

Zmarł 15 grudnia 1944 r. i został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 93/1937
Źródła

IV Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; „Monitor Polski” nr 93/1937; B. Tuszyński, Księga sportowców polskich ofiar II wojny światowej 1939-1945, Warszawa 1999.