Urodził się 31 lipca 1892 r. w Dąbrowie Górniczej.
Od 1911 r. członek tajnej I Drużyny Skautowej w Zagłębiu Dąbrowskim.
Później wyjechał na studia do Genewy, gdzie należał do Polskiej Drużyny Strzeleckiej.
Po 1918 r. w WP. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Z dniem 1 lipca 1925 r. mianowany ppor. rez. piech.
W niepodległej Polsce mieszkał w Warszawie. Od 1920 do 1939 r. pracował jako nauczyciel biologii w Gimnazjum i Liceum im. Tadeusza Czackiego. Autor podręczników szkolnych z zakresu biologii.
Podczas II wojny światowej zmobilizowany do WP, dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał m.in. w oflagu VII A w Murnau. Uwolniony 29 kwietnia 1945 r. przez wojska amerykańskie.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
H. Bagiński, U podstaw organizacji Wojska Polskiego 1908-1914, Warszawa 1935; B. Dunikowski, Szkoła im. Tadeusza Czackiego w Warszawie 1876-1976, Warszawa 1977; „Monitor Polski” nr 251/1931; Rocznik oficerski rezerw 1934.