Urodził się 26 października 1892 r. w Czeladzi. Syn Jana i Wiktorii z Gąsiorowskich.
W czasie I wojny światowej w II Korpusie Polskim w Rosji. Brał udział w bitwie z Niemcami pod Kaniowem (11 maja 1918).
Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako kpt. piech. z 1 czerwca 1919 r., w 1923 r. był p.o. dowódcy III baonu 7 pp leg. Co najmniej od 1924 r. służył w 65 pp. Awansowany 1 lipca 1925 r. mjr. piech., w 1928 r. dowodził II baonem. Od sierpnia 1935 r. był komendantem PKU w Bielsku.
Jednocześnie był prezesem obwody Bielsko Ligi Morskiej i Kolonialnej.
Podczas II wojny światowej po kampanii 1939 r. przedostał się na zachód. Po upadku Francji od czerwca 1940 r. w Wlk. Brytanii. Tam był zastępcą dowódcy 3 pociagu pancernego 1 Korpusu Polskiego.
Po zakończeniu wojny i demobilizacji zamieszkał w Wlk. Brytanii.
Zmarł 23 września 1974 r. w Londynie.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości, dwukrotnie Krzyżem Walecznych i dwukrotnie złotym Krzyżem Zasługi.
„Monitor Polski” nr 255/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.