Urodził się 4 grudnia 1896 r. we Lwowie. Syn Wojciecha i Pauliny z Haratynów.
Ukończył gimnazjum.
W czasie I wojny światowej w armii austro-węgierskiej.
Od 2 listopada 1918 r. w stopniu ppor. brał udział w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Dowodził plut. na odcinku IV.
Po wyparciu przeciwnika z miasta 25 listopada wcielony do II baonu 2 pstrz lwowskich (potem: 39 pp ). Następnie w intendenturze DOGen Lwów..
Zweryfikowany jako por. adm. gosp. z 1 czerwca 1919 r., pełnił służbę w 6 Okręgowym Szefostwie Intendentury we Lwowie. Awansowany 1 stycznia 1932 r. na kpt. int., był wówczas zarządcą Składnicy Materiału Intendenckiego w Złoczowie, zaś wiosną 1939 r. Składnicy Materiału Intendenckiego nr 10 w Przemyślu.
Podczas kampanii 1939 r. dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku.
W kwietniu lub maju 1940 r. zamordowany w Charkowie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na mjr.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej Wojska Polskiego w Warszawie.
Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojskowego, Warszawa 2003; „Monitor Polski” 1933, nr 258; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.