Urodził się 10 października 1894 r. w Czerlejnie koło Poznania. syn Wojciecha i Stanisławy z Grassów.
Ukończył szkołę średnią.
W czasie I wojny światowej w armii niemieckiej.
Uczestnik powstania wielkopolskiego. 16 maja 1919 r. mianowany przez Komisariat Naczelnej Rady Ludowej ppor. piech. Następnie w Wojsku Polskim Służył w 68 pp. 19 sierpnia 1920 r. zatwierdzony w stopniu kpt. piech. (z dniem 1 kwietnia 1920).
Zweryfikowany jako kpt. piech. z 1 czerwca 1919 r. W latach 1923-1924 był p.o. dowódcy I baonu 68 pp. Awansowany 1 lipca 1925 r. na mjr. piech., w 1928 r. dowodził III baonem 41 pp. W 1932 r. był komendantem placu w Dęblinie. 15 listopada tego roku oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu nr I, po czym 30 kwietnia 1933 r. przeniesiony w stan spoczynku.
Od 1935 r. pracował jako wójt gimny Wejherowo-Wieś.
Działacz Polskiego Związku Zachodniego, członek Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914-1919. Był również wiceprezesem Ochotniczej Straży Pożarnej w Wejherowie.
Podczas kampanii 1939 r. 8 września z innymi przedstawicielami władz państwowych i samorządowych Wejherowa udał się do Gdyni, celem złożenia tam dokumentów służbowych. Po zajęciu miasta (14 września) został aresztowany przez Niemców. Przewieziony do więzienia w Wejherowie.
Zamordowany 14 listopada 1939 r. w zbiorowej egzekucji w Lesie Piaśnickim. Pochowany na Starym Cmentarzu Parafialnym w Wejherowie sektor D.
Odznaczony Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości.
Żonaty z Moniką Drewa, miał córkę Marię.
„Monitor Polski” 1932, nr 167; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; Rocznik oficerski rezerw 1934.