Urodził się 13 marca 1879 r. w Mościskach pow. Gródek Jagielloński. Syn Stanisława i Anny z Murijowskich.
Ukończył sześć klas szkoły w Mościskach.
Od 1895 r. członek „Sokoła”.
W 1910 r. przeniósł się do Wiednia, gdzie kontynuował naukę w szkole technicznej; ukończył dwa semestry. Tam kontynuował rozpoczęta w Mościskach działalność niepodległościową. Należał do PDS.
3 sierpnia 1914 r. przydzielony do II plut. 1 komp. kadrowej (ps. „Żbik”), z którym w stopniu szer. 6 sierpnia wyruszył w pole. W komp. służył do połowy listopada, kiedy chory, odszedł do szpitala. Leczył się m.in. w Wiedniu. Po operacji w 1916 r. powrócił do służby w oddziale km. Latem 1917 r., po kryzysie przysięgowym, aresztowany w Przemyślu, a następnie wcielony do armii austro-węgierskiej.
Wysłany na front włoski, w drodze zdezerterował i ukrywał się w Wiedniu.
Od listopada 1918 r. w WP. Brał udział w walkach z Ukraińcami w rejonie Lwowa, podczas których został ranny pod wsią Sołonka. Po wyleczeniu się zwolniony ze służby.
Uczestniczył w działalności propagandowej w czasie walk o Górny Śląsk.
Po zakończeniu wojny pracował jako mechanik precyzyjny w Państwowej Fabryce Amunicji w Skarżysku na stanowisku werkmistrza. Następnie był zatrudniony w fabryce Škoda.
Działacz BBWR oraz Federacji Polskich Zw. Obrońców Ojczyzny.
Zmarł po 1935 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Żonaty, miał pięcioro dzieci.
H. Bagiński, U podstaw organizacji Wojska Polskiego 1908-1914, Warszawa 1935; T. Kasprzycki, Kartki z dziennika oficera I Brygady, Warszawa 1934; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; J.M. Majchrowski, Pierwsza Kompania Kadrowa. Portret oddziału, Kraków 2014; „Monitor Polski” nr 24/1933.