Urodził się 18 marca 1898 r. w Stanisławowie. Syn Eliasza i Rozalii z Schusterów.
Ukończył IV Szkołę Realną, po czym przez rok studiował w Akademii Handlowej, zapewne we Lwowie.
W czasie I wojny światowej od 8 września 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w sanitariacie IV baonu 2 pp LP oraz (14 maja-21 października 1915) w komp. sztabowej III Brygady. Od 27 października w taborowej piekarni polowej, uzyskując stopień plut. Chory, 17 maja 1916 r. odesłany do szpitala w Wiedniu. Po rekonwalescencji od 6 czerwca w Stacji Zbornej LP w Wiedniu. W lipcu powrócił na front, gdzie ponownie służył w piekarni polowej.
Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W dalszym ciągu pełnił służbę w piekarni polowej. W czasie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) został kontuzjowany, po czym wzięty do niewoli austriackiej. Internowany w obozach w Szeklencze i Marmaros-Sziget.
Uwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej. Wkrótce potem zwolniony, przebywał u rodziców w Wiedniu. W 1920 r. powrócił do kraju. Posiadał stopień sierż. rez.
W niepodległej Polsce mieszkał w rodzinnym mieście. Pracował jako urzędnik PKP - był kierownikiem kolejowego przedsiębiorstwa dowozowego.
Należał do Zw. Legionistów Polskich, Zw. Żydów Uczestników Walk o Niepodległość Polski (wiceprezes zarządu oddziału), Zw. Strzeleckiego i Ligi Morskiej oraz Kolonialnej w Stanisławowie.
Zmarł po 1939 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Żonaty, miał dwoje dzieci (ur. 1923 i 1930).
M. Gałęzowski, Na wzór Berka Joselewicza. Żołnierze i oficerowie pochodzenia żydowskiego w Legionach Polskich, Warszawa 2010; „Monitor Polski” nr 292/1933; Żydzi bojownicy o niepodległość Polski, Lwów 1939.