Bojownikom niepodległości

Eichelberger Roman

(1895–po 1955)

Urodził się 14 października 1895 r. w Poli (Włochy). Syn Franciszka i Heleny z Winklerów.

W 1910–1911 r. uczył się w V gimnazjum we Lwowie. Ukończył gimnazjum w Bochni (1914 r.).

Od 1914 r. w Legionach Polskich. W stopniu sierż. służył w 6 komp. 3 pp LP. Ukończył II kurs szkoły podchorążych LP (do maja 1915 r.). Chory, przebywał na leczeniu w szpitalu rezerwowym w Berann (koniec maja) i szpitalu garnizonowym nr 5 w Bernie (połowa czerwca). W składzie II Brygady uczestniczył w przejściu przez front pod Rarańczą (15/16 lutego1918).

Następnie pełnił służbę w II Korpusie Polskim. Brał udział w bitwie z Niemcami pod Kaniowem (11 maja 1918). Po kapitulacji korpusu przedostał się na Murmań, gdzie wstąpił do oddziału polskiego. W jego składzie walczył z bolszewikami. W 1919 r. powrócił do kraju. W 1921 r. przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako kpt. rez. piech. z 1 czerwca 1919.

Studiował na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Lwowskiej i w 1927 r. uzyskał dyplom inżyniera. Po ukończeniu studiów został kierownikiem warsztatu mechanicznego Państwowej Wytwórni Prochu w Pionkach, a następnie w latach 1931–1932 kierownikiem narzędziowni w W.C.W. Samoch. Od 1932 r. kierownik ruchu fabryki „Ursus”, zaś w latach 1934–1935 jej kierownik produkcji. Od 1935 r. pracował jako naczelnik wydziału warsztatowego i zajezdni tramwajowych oraz autobusowych m. st. Warszawy.

Uczestniczył w działalności organizacji kombatanckich. Od 1934–1935 r. prezes powiatowej grupy P. Z. Inż. Związku Strzeleckiego, wiceprezes Związku Murmańczyków, należał do zarządu okręgu Koła 3 PP LP.

Po II wojnie światowej mieszkał w Polsce. Pracował w przemyśle hutniczym.

Zmarł po 1955 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych, brytyjskim Krzyżem Wojennym, w PRL otrzymał srebrny Krzyż Zasługi.

Żonaty (od 5 VII 1924) z Janiną Nazarewicz.

Źródła

„Gazeta Lwowska” nr 186/1914; Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca 1915, Piotrków 1915; S. Łoza, Czy wiesz kto to jest?, Warszawa 1938; „Monitor Polski” nr 93/1937; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. gimnazyum V. we Lwowie za rok 1910, Lwów 1910; Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. Gimnazyum V. we Lwowie za rok 1911, Lwów 1911.