Urodził się 11 kwietnia 1896 r. w Ostrze pow. Buczacz. Syn Jakuba i Janiny z Fiszerów.
Jako uczeń VII gimnazjum we Lwowie należał do drużyny skautowej im. B. Joselewicza. W 1914 r. uzyskał maturę, po czym podjął studia medyczne na Uniwersytecie Lwowskim. Był tam członkiem Towarzystwa Akademickiego „Zjednoczenie”.
Zmobilizowany do armii austro-węgierskiej, w jej szeregach walczył do 1918 r., uzyskując stopień ppor. san.
Od 3 listopada 1918 r. uczestniczył w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Należał do personelu szpitala Technika. Ciężko ranny 12 listopada podczas walk w ogrodzie im. Kościuszki.
Zmarł z ran 14 listopada 1918 r. i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Żydowskim.
Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości.
„Monitor Polski” nr 93/1938; Obrona Lwowa 1–22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; Żydzi bojownicy o niepodległość Polski, Lwów 1939.