Bojownikom niepodległości

Ejmont Jan

(1894–po 1945)

Urodził się 12 kwietnia 1894 r. w Swolkieniach w pow. Kiejdany. 
Należał do POW ps. „Groszek”.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r., służył w 85 pp (1923). W 1924 r. oficer 1 dyonu samochodowego, zaś w 1928 r. referent w Departamencie Inżynierii MSWojsk. Od 1931 r. w 6 dyonie samochodowym. Po 1934 r. przeniesiony do rezerwy. Z dniem 19 marca 1939 r. awansował na kpt. rez. br. panc.
Podczas II wojny światowej  Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie. W 1941 r. zastępca szefa służby samochodowej 1 Bryg. Strzelców 1 Korpusu Polskiego w Szkocji. Po wojnie powrócił do kraju.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości z mieczami i Krzyżem Walecznych.

Źródła

Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939, Kraków 2003; zarządzenie prezydenta z 10 X 1931.