Urodził się 14 lutego 1896 r. w Nowym Mieście pow. Krosno. Syn Pawła i Józefy z Mazurów.
Handlował nierogacizną.
W 1914 r. wstąpił do Legionów Polskich ps. „Adamowski”. Służył w 1 pp LP. W lutym 1915 r. chory, przebywał w szpitalu w zamku w Kętach. Ponownie chory w styczniu 1916 r., leczył się w szpitalu epidemicznym w Wadowicach. Potem w 5 pp LP.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Uzyskał stopień sierż., po czym został przeniesiony do rezerwy.
Mieszkał w osiedlu Puziniewicze na Nowogródczyźnie.
W 1939 r. zmobilizowany do Wojska Polskiego, wziął udział w kampanii wrześniowej. Następnie brał udział w działalności konspiracyjnej w Nowym Mieście w szeregach AK ps. „Pogarda”. Awansował do stopnia chor. Zagrożony aresztowaniem, wyjechał do Sambora. Tam od 16 maja 1944 r. dowodził 1komp. samborską. Na jej czele 27 lipca zajął opuszczony przez Niemców Sambor, skąd następnego dnia został wyparty. Następnie dołączył do zgrupowania kpt. Witolda Szredzkiego i z nim przeszedł przez San. 16 sierpnia wyruszył spod Przemyśla na pomoc oddziałom powstańczej Warszawy. W drodze 18 sierpnia aresztowany przez Sowietów, był internowany w obozach w Bakończycach koło Przemyśla, Diagilewie koło Riazania, w Czerepowcu i Brześciu nad Bugiem. Do Polski powrócił 4 listopada 1947 r.
Zmarł w 1952 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.
Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; „Monitor Polski” nr 212/1933; VI Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.