Bojownikom niepodległości

Eliasz Walenty

(1888–1932)

Urodził się 7 lutego 1888 r. we wsi Jeziora pow. Rawicz.

Z pochodzenia chłop małorolny.

Po wybuchu powstania wielkopolskiego w stopniu szer. służył w oddziale polskich w rodzinnej wsi. 29 stycznia 1919 r. podczas patrolu na odcinku Jeziora-Milicz dostał się do niewoli niemieckiej. Konwojowany do Milicza odebrał broń wartownikowi, po czym powrócił do macierzystego oddziału. Awansował do stopnia kpr.

Dalsze jego losy są bliżej nieznane. Zapewne mieszkał w rodzinnej wsi.

Należał do Związku Powstańców Wielkopolskich.

Zmarł 9 września 1932 r. Pochowany w Szkaradowie koło Milicza.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

A. Grzelak: Powstanie wielkopolskie na ziemi jutrosińskiej cz. 7, „Wiadomości Jutrosińskie” nr 117/2010; G. Łukomski, w: Słownik biograficzny powstańców wielkopolskich 1918–1919, Poznań 2002; „Monitor Polski” nr 259/1932.