(1892–po 1938)
Urodził się 7 maja 1892 r. w Reptach Starych (obecnie część Tarnowskich Gór).
W czasie I wojny światowej w Armii Polskiej we Francji.
Działacz niepodległościowy ps. „Edward Januszewski”.
Uczestnik III powstania śląskiego (1921). Służył w 11 pułku wojsk powstańczych. W uznaniu męstwa 5 lipca 1921 r. awansowany do stopnia plut.
W niepodległej Polsce mieszkał w Tarnowskich Górach.
7 lutego 1937 r. wybrany na zastępcę sekretarza Placówki Piekary Śląskie Stow. Weteranów b. Armii Polskiej we Francji.
Zmarł po 1938 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Źródła
„Błękitny Weteran” nr 4/1937; W. Kęsik, Podziemny ogień (z walk o Górny Śląsk), Warszawa 1938; „Monitor Polski” nr 177/1938.