Bojownikom niepodległości

Emil Jasiulek

(1898–po 1968)

Urodził się 14 maja 1898 r. w Modzurowie. Syn Karola i Albertyny z Wańczurów.

W czasie I wojny światowej w Armii Polskiej we Francji. W jej składzie w 1919 r. powrócił do kraju.

W niepodległej Polsce mieszkał w Kaletach koło Lublińca. Pracował jako kierownik administracyjny Fabryki Celulozy i Papieru „Natronag” SA. Był prokurentem firmy.

Działacz kombatancki, w latach 1923–1924 wiceprezes zarządu placówki Katowice Chorągwi Śląskiej Związku Hallerczyków. Od października 1937 r. był przewodniczącym obwodu Obozu Zjednoczenia Narodowego w Lublińcu.

Podczas II wojny światowej brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach AK. Uzyskał stopień ppor.

Po wojnie w 1945 r. został dyrektorem Zakładów Celulozowo-Papierniczych w Krapkowicach.

Od 1946 r. pozostawał pod kontrolą operacyjną komunistycznego aparatu bezpieczeństwa jako osoba podejrzana o współpracę z okupantem niemieckim na terenie Poraja w czasie II wojny światowej oraz o utrzymywanie kontaktów korespondencyjnych o nieustalonym charakterze z obywatelem RFN za pośrednictwem osób trzecich.

Zmarł po 1968 r.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Źródła

B. Cichecka, Wspomnienie żołnierza AK, „Nowiny Nyskie” nr 14-15/1993; M. Łapa, A. Gruszecka-Teśluk, Raport Odpowiedzialny biznes w Polsce 1918–1939, Warszawa 2018; Manifestacyjne zjazdy O.Z.N. w Tarnowskich Górach i Lublińcu, „Katolik” nr 237/1937; „Monitor Polski” nr 177/1938; J. Rolak, Ślązacy z Błękitnej Armii generała Józefa Hallera, mps, Katowice 2007.