Urodził się 13 marca 1898 r. w Mościskach, Lwowskie. Syn Jakuba i Eugenii z hr. de Veite (Veize).
Kształcił się w II Szkole Realnej we Lwowie.
W czasie I wojny światowej od końca 1915 lub początku 1916 r. w Legionach Polskich ps. „Dunin”. W lutym 1916 r. pełnił służbę w IV baonie rekrutów. Chory, leczył się w szpitalu w Kozienicach. Po rekonwalescencji 29 marca przydzielony do oddziału rekrutów komp. uzupełniającej nr 3.
Po 1918 r. w WP. W 1921 r. w 38 pp. Następnie w rezerwie. Zweryfikowany jako por. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r.
Ukończył studia, uzyskując dyplom inżyniera.
W niepodległej Polsce mieszkał w we wsi Szabryn p-ta Bakszty pow. Wołożyn, a potem w pobliskiej wsi Białobańskie (?).
Po II wojnie światowej w latach 1951-1955 pozostawał pod kontrolą operacyjna komunistycznego aparatu represji jako podejrzany o współpracę z Oddz. II Sztabu Głównego przed 1939 r.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Dwunaste Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. II. Szkoły Realnej we Lwowie za rok szkolny 1915-16, Lwów 1916; „Monitor Polski” 1932, nr 217; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.