Bojownikom niepodległości

Emilian Loth

(1888-1973)

loth emilianUrodził się 1 października 1888 r. w Warszawie. Syn Edwarda Karola, przemysłowca, oraz Anny z Hoserów. Brat Edwarda (zob.).

Ukończył studia na Wydz. Chemicznym politechniki w Zurychu, w 1912 r. uzyskując dyplom inżyniera chemika. W następnym roku otrzymał doktorat filozofii na uniwersytecie w Lozannie.

Od 1915 r. pracował jako asystent w zakładzie chemicznym na Wydz. Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Warszawskiego.

W latach 1918-1920 był organizatorem (i kierownikiem) pracowni chemicznej w MSWojsk oraz (w latach 1921-1922) kierownikiem pracowni chemicznej Sochaczewskiej Fabryki Prochu. W 1923 r. został prokurentem i dyrektorem zarządzającym Tow. Akcyjnego Wyrobów Półwełnianych Kindlera w Pabianicach. Od 1931 r. współwłaściciel firym „Henryk Buczyński i s-ka” w Łodzi, będącej przedstawicielem firmy „Fiat” w tym mieście.

Współzałożyciel Rotary Club w Łodzi (1933) i jego prezydent w kadencji 1939-1940. W 1939 r. sprawował funkcję prezesa Polskiego Stow. Popierania Wynalazków. Radny m. Pabianice.

Po II wojnie światowej mieszkał w Lubawce na Dolnym Śląsku. Pracowal na kierowniczych stanowiskach w przemyśle samochodowym.

Zmarł 20 września 1973 r. w Warszawie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim aleja 16.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Żonaty (od 11 II 1922 r.) z Zofią Kindler, miał synów Andrzeja (1923-1949) i Stanisława (ur. 1929).

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 218/1931
Źródła

Emilian Loth, www.rotary.intv.pl/Loth_E./Biografia/ [dostęp 25 XI 2021]; „Monitor Polski” nr 218/1931; J. Piłatowicz, Ruch stowarzyszeniowy inżynierów i techników polskich do 1939 r. t. II, Warszawa 2005; S. Saładaj, Poczet fabrykantów, www.um.pabianice.pl/artykul/110/158/poczet-fabrykantow [dostęp 25 XI 2021].