Urodził się 9 grudnia 1901 r. w Kołomyi. Syn Jana i Józefy z Krasków.
Należał do POW ps. „Poeta”.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. W 1920 r. służył w 4 psk. Potem przeniesiony do rezerwy. Z dniem 1 września 1932 r. mianowany ppor. rez. piech.
Pracował zawodowo jako nauczyciel w Szkole im. Stanisława Staszica w Busku-Zdroju.
Działacz harcerski; w 1935 r. został komendantem tamtejszego Hufca Harcerzy.
W 1939 r. zmobilizowany do Wojska Polskiego, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku.
W kwietniu lub maju 1940 r. zamordowany w Charkowie.
Odznaczony Medalem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansowany na kpt. (!)
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej Wojska Polskiego w Warszawie.
Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2003; „Monitor Polski” nr 131/1933; Rocznik oficerski rezerw 1934.