Bojownikom niepodległości

Englisch Jerzy Marian

(1889–po 1947)

Englisch JerzyUrodził się 18 grudnia 1889 r. we Lwowie. Syn Jana i Marii z Popowiczów. Brat Mariana (zob.).

Ukończył I Szkołę Realną w Krakowie oraz Politechnikę Lwowską, uzyskując dyplom inżyniera.

Należał do Związku Strzeleckiego.

Po wybuchu wojny wstąpił do Legionów. Przydzielony do artylerii, służył w 3 baterii. Uczestniczył w walkach na terenie Karpat i Bukowiny. Dowodził II plut. aż do zniszczenia baterii pod Bałamutówką (10 maja 1915). 14 marca 1915 r. mianowany chor. art. Od października był oficerem 2 baterii. 1 grudnia awansował na ppor. art. Uczestniczył w kampanii wołyńskiej. W okresie od 2 do 16 stycznia 1917 r. przebywał na kursie w Szkole Strzeleckiej Artylerii w Rembertowie.

Po kryzysie przysięgowym we wrześniu 1917 r. wcielony do armii austro-węgierskiej.

Od 1918 r. w Wojsku Polskim. Zweryfikowany jako mjr art. z 1 czerwca 1919, w okresie od listopada 1921 do września 1923 r. przebywał na kursie w Szkole Sztabu Generalnego w Warszawie. Po jej ukończeniu objął funkcję II referenta w Inspektoracie Armii nr V. 15 sierpnia 1924 r. awansował na ppłk. SG art. Następnie służył w 5 pal jako zastępca dowódcy (1928) i dowódca tego pułku (od 30 marca 1929). 1 stycznia 1933 r. mianowany płk. dypl. art. W czerwcu 1934 r. objął funkcję szefa Oddz. II Sztabu Głównego, którą sprawował do października 1935 r. Od 1938 r. był szefem Departamentu Uzbrojenia MSWojsk. Stanowisko to zajmował do wojny.

Dalsze jego losy są bliżej nieznane. W 1946 r. należał do kadry Centrum Wyszkolenia Artylerii 1 KP w Szkocji. Po demobilizacji wyemigrował do Brazylii.

Tam zmarł.

Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości, orderem Polonia Restituta 4 kl., dwukrotnie Krzyżem Walecznych, trzykrotnie złotym Krzyżem Zasługi, estońskim orderem Orła 2 i 3 kl., fińskim orderem Białej Róży 3 kl., francuską Legią Honorową 4 kl., jugosłowiańskim orderem św. Sawy 2 kl., łotewskim orderem Trzech Gwiazd 3 kl., rumuńskim orderem Gwiazdy Rumunii 3 kl., szwedzkim orderem Miecza 2 kl. i węgierskim orderem Krzyża Zasługi 2 kl.

Żonaty (od 22 VI 1920) z Emilią Bruchnalską.

Źródła

W. Chocianowicz, Dzieje 1 Pułku Artylerii Lekkiej Legionów Józefa Piłsudskiego, Londyn 1967; W. Chocianowicz, W 50 lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, Londyn 1969; W.K. Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914–1917. Słownik biograficzny t. 1, Warszawa 2005; W. Kozłowski, Artyleria polskich formacji wojskowych podczas I wojny światowej, Łódź 1993; Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich, Warszawa 1917; S. Łoza, Czy wiesz kto to jest?, Warszawa 1938; „Monitor Polski” nr 132/1931; Z. Moszumański, Z. Kozak, Wojenne szkoły dla oficerów artylerii (1914–1921), Pruszków brw; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; P. Zarzycki, 5 Lwowski Pułk Artylerii Lekkiej, Pruszków 1996.