Urodził się w marcu 1901 r. w Łodzi. Syn Antoniego i Magdaleny.
Działacz niepodległościowy ps. „Czesłowski”.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Po wojnie z bolszewikami w stopniu sierż. przeniesiony do rezerwy.
W niepodległej Polsce mieszkał w Horodnie na Wołyniu. Pracował na roli.
Podczas II wojny światowej 23 marca 1940 r. zesłany przez Sowietów do m. Rożewo w obłasti archangielskiej. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej i podpisaniu umowy Sikorski-Majski 2 września 1941 r. został uwolniony. Później został ewakuowany do Teheranu.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Żonaty z Marianną N., miał z nią córki Pelagię (ur. 1922) i Irenę (1936–5 VI 1941) oraz synów Mariana (ur. 1924), Stanisława (ur. 1927), Władysława (ur. 1929), Józefa (ur. 1930) i Antoniego (ur. 1932).
„Monitor Polski” nr 177/1938.