Ernest Farnik

Urodził się 26 czerwca 1871 r. w Górnym Cierlicku na Śląsku Cieszyńskim. Syn Alojzego, rolnika, i Rozalii z Palarczyków.

Ukończył gimnazjum w Cieszynie, po czym od 1894 r. studiował germanistykę  na Uniwersytecie Jagiellońskim, uzyskując doktorat

Uczestniczył w pracach tajnego związku młodzieży polskiej „Jedność” w gimnazjum niemieckim. W 1894 r. współzałożyciel i członek pierwszego zarządu stow. akademików–polaków ze Śląska Cieszyńskiego „Znicz”. 

Po ukończeniu studiów pracował jako zastępca nauczyciela w gimnazjum św. Anny w Krakowie, a następnie w latach 1900–1901w gimnazjum w Wadowicach. W okresie od 1 września 1901 do 31 sierpnia 1910 r. prof. w Gimnazjum Polskim w Cieszynie. Równolegle kierownik Bursy Macierzy Szkolnej w Cieszynie. W latach 1910–1918 dyrektor seminarium nauczycielskiego w Bobrku przy Cieszynie.

Działacz polski na Śląsku Cieszyńskim, brał udział w pracach Macierzy Szkolnej Księstwa Cieszyńskiego, Tow. Pedagogicznego na Śląsku i w organizacjach katolickich „Dziedzictwo bł. Jana Sarkandra” (1912–1925 członek zarządu) i Związku Śląskich Katolików. W 1907 r. rozpoczął wydawanie kwartalnika „Zaranie Śląskie”, poświęconego regionalnej literaturze i kulturze ludowej. Wokół pisma skupił wszystkich ówczesnych działaczy kultury polskiej na Śląsku.

Od 1 czerwca do 1 grudnia 1918 dyrektor Gimnazjum Polskiego w Cieszynie, a następnie naczelnik Komisji Szkolnej przy Radzie Narodowej Księstwa Cieszyńskiego. W tym charakterze w 1922 r. przeszedł do Wydz. Oświaty Publicznej przy Urzędzie Wojewódzkim Śląskim w Katowicach. Początkowo wizytator szkół średnich, później zastępca naczelnika wydz. W 1929 r. z jego inicjatywy reaktywowano zamknięte w 1912 r. pismo „Zaranie Śląskie”. Później przeszedł na emeryturę.

Autor licznych prac z dziedziny badań etnograficznych nad Śląskiem. Współpracował z rozgłośnią katowicką Polskiego Radio.

Po kampanii 1939 r. pozostał w Katowicach; dobrowolnie przyjął volkslistę, dając (jako wybitny działacz śląski) szkodliwy przykład rodakom.

Zmarł 5 listopada 1944 r.

Odznaczony Medalem Niepodległości.