Bojownikom niepodległości

Errath Ignacy

(1894–po 1931)

Urodził się 16 czerwca 1894 r. w Starym Mieście na Śląsku Cieszyńskim. Syn Ignacego i Marii ze Szkucików.

Pracował jako górnik.

Należał do Stałej Drużyny „Sokoła” w Dąbrowie.

W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 8 komp. 3 pp LP, uzyskując stopień kpr. Ranny 21 czerwca 1916 r. pod Hruziatynem, leczył się w szpitalu twierdzy nr 4 w Krakowie.

W latach 1919–1920 uczestniczył w działaniach dywersyjnych na Śląsku Cieszyńskim.

W niepodległej Polsce podoficer zawodowy. W 1931 r. posiadał stopień st. sierż. Służył w 4 psp. Na początku lat 30. pozostawał w stanie spoczynku.

Mieszkał w Brzeszczach.

Dalsze jego losy są nieznane.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości z mieczami i trzykrotnie Krzyżem Walecznych.

Źródła

„Monitor Polski” nr 218/1931; Spis zidentyfikowanych żołnierzy Legionów Polskich związanych ze Śląskiem Cieszyńskim, Legjonista Śląski. Jednodniówka wydana z okazji Obchodów 100-lecia Wymarszu Legionu Śląskiego, Cieszyn 2014; VII Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.