Urodził się 5 grudnia 1897 r. w Warszawie. Syn Henryka i Leokadii z Miłobędzkich.
W czasie I wojny światowej w POW.
Po 1918 r. w WP. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Zweryfikowany jako ppor. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r.
W niepodległej Polsce mieszkał w Warszawie, pracował jako nauczyciel. Członek Związku Peowiaków.
W 1939 r. zmobilizowany do WP, podczas kampanii wrześniowej dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w oflagu XII B w Mainz i II C w Woldenbergu. W 1945 r. uwolniony przez armię sowiecką, powrócił do kraju.
Zmarł w 1968 r., został pochowany na Cmentarzu Parafialnym na Powązkach kwat. 80.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
„Monitor Polski” nr 177/1938; „Peowiak” nr 2/1930; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.