Urodził się 26 sierpnia 1892 r. w Warszawie. Syn Waleriana i Zofii z Ćwierlikowskich. Brat Jana (zob.).
W czasie I wojny światowej w armii rosyjskiej i formacjach polskich na wschodzie.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Służył w 28 pp (1921). Zweryfikowany jako kpt. piech. z 1 czerwca 1919 i awansowany z dniem 15 sierpnia 1924 r. na mjr. piech., co najmniej od 1923 r. był oficerem 15 pp. W maju 1925 r. przeniesiony do 11 pp na stanowisko komendanta składnicy wojennej. Już w listopadzie tego roku powrócił do 15 pp, obejmując funkcję jego kwatermistrza. Od 5 listopada 1927 r. dowodził II baonem. W październiku 1931 r. został oficerem placu, a 1 stycznia 1932 r. komendantem placu w Częstochowie. Od czerwca 1933 r. komendant Powiatowej Komendy Uzupełnień w Małkini. W lipcu 1935 r. oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu nr I, po czym przeniesiony w stan spoczynku.
Podczas II wojny światowej 26 maja 1944 r. zatrzymany przez Niemców w Warszawie i osadzony w więzieniu na Pawiaku.
Wkrótce potem został zamordowany.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, czterokrotnie Krzyżem Walecznych i złotym Krzyżem Zasługi.
„Monitor Polski” 1932, nr 167; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932.