Bojownikom niepodległości

Eugeniusz Kornel Bogucki

(1895-po 1939)

Urodził się 25 stycznia 1895 r. w Krakowie. Syn Michała i Anny.
Studiował prawo.
W czasie I wojny światowej od 16 sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich ps. „Szerszeń”. Początkowo służył w 2 komp. V baonu 1pp LP, a od 28 sierpnia w 2 komp. III baonu. Następnie w 1 komp. III baonu. Ranny 8 sierpnia 1916 r. nad Stochodem, leczył się w Krakowie, Modlinie i Suchej.
Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Witkowicach.
Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r., służył w 76 pp (1923). Awansowany z dniem 15 sierpnia 1924 r. na kpt. piech., był oficerem Obozu Warownego Wilno (1924) i ponownie 76 pp (1928). Co najmniej od 1932 r. służył w DOK nr III. Wiosną 1939 r. był kierownikiem oficerskiej kadry okręgowej.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 12/1932
Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 12/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; VII Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.