Urodził się 4 stycznia 1901 r. w Radomyślu Wielkim. Syn Bazylego i Heleny z Małeckich.
Kształcił się w II guimnazjum w Tarnowie.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 1 pp LP.
Po 1918 r. w WP. W niepodległej Polsce poświęcił się zawodowej służbie wojskowej. Ukończył Oficerską Szkołę Piechoty i z dniem 31 sierpnia 1924 r. został mianowany ppor. piech. Przydzielony do 54 pp. Zapewne przed 1927 r. przeniesiony w stan spoczynku.
Mieszkał w Zbarażu (1928) i Stolinie. Był instruktorem pożarniczym. Co najmniej od 1939 do 1943 r. w stopniu por. poż. sprawował funkcję powiatowego instruktora pożarniczego przy starostwie w Starachowicach.
Zmarł w 1951 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Żonaty ze Stefanią Reineilt, miał z nią dziecko, a potem z Heleną N., z kótrą miał troje dzieci m.in. córkę Czesławę.
Kalendarium rozwoju ochrony przeciwpożarowej na terenie rejonu przylegającego do miasteczka Wierzbnik, a następnie miasta Starachowice do 1990 roku, www.straz.neostrada.pl/historiado90.html [dostęp 15 X 2021]; „Monitor Polski” nr 64/1937; Rocznik oficerski 1924, 1928; Rocznik oficerski rezerw 1934; Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. Gimnazyum II. w Tarnowie za rok szkolny 1910/11, Tarnów 1911.