Urodził się 12 lutego 1896 r. w Łowiczu. Syn Tymoteusza i Franciszki z Wojciechowskich.
Ukończył szkołę realną w rodzinnym mieście.
Podczas I wojny światowej 12 sierpnia 1915 r. powołany do służby w armii rosyjskiej, służył w piechocie i artylerii.
Po rewolucji w Rosji 20 lutego 1918 r. dołączył do II Korpusu Polskiego. Awansowany na ppor., otrzymał przydział do 2 komp. oficerskiej. Brał udział w bitwie z Niemcami pod Kaniowem (11 maja). Po kapitulacji korpusu (12 maja) przedostał się do Kijowa, a stamtąd na Murmań. Od sierpnia do 20 października przebywał na froncie północnym. Walczył z bolszewikami w oddziale kpt. Sobotkowskiego. Wcielony potem do Legii Oficerskiej w Archangielsku, 15 stycznia 1919 r. wyjechał do Francji.
Tam skierowany do szkoły pilotów w Istres. Razem z Armią Polską we Francji powrócił do kraju. 5 września skierowany do Szkoły Lotniczej w Krakowie, którą ukończył 1 czerwca 1920 r. Następnie elew Wyższej Szkoły Lotniczej w Poznaniu.
Zginął 27 listopada 1920 r. w następstwie wypadku lotniczego w Poznaniu. Pochowany na tamtejszym Cmentarzu Garnizonowym na cytadeli kwat. 1.
Pośmiertnie odznaczony Medalem Niepodległości.
Ku czci poległych lotników. Księga pamiątkowa, Warszawa 1933; „Monitor Polski” 1937, nr 64.