Bojownikom niepodległości

Eugeniusz Teodor Lickindorf

(1883-po 1948)

Urodził się 9 listopada 1883 r. w Krasnymstawie. Syn Emiliana i Weroniki z Kaleniaków.

Uczył się w gimnazjum w Lublinie, skąd za udział w strajku szkolnym w 1905 r. został wydalony. Brał udział w pracach tajnych kółek samokształceniowych. Maturę uzyskał w Nowgorodzie. Ukończył Wydz. Lekarski Uniwersytetu Lwowskiego (1912 r.).

Prowadził tajną drukarnię PPS w Warszawie.

W latach 1913-1917 pracował jako lekarz wewnętrzny i położnik w Tuszynie koło Łodzi.

Członek POW.

Od 1918 r. był dyrektorem szpitala w Krasnymstawie.

W 1920 r. wstąpił ochotniczo do WP. Po wojnie z bolszewikami w 1921 r. przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako kpt. rez. lek. z 1 czerwca 1919 r.

Powrócił wówczas na stanowisko dyrektora szpitala w Krasnymstawie.

Był tam też prezesem i naczelnikiem OSP, prezesem Zw. b. Ochotników Armii Polskiej i PCK, wiceprezesem FON i Akcji Antykomunistycznej.

W latach 1919-1936 sprawował też funkcję radnego miejskiego.

Zmarł po 1948 r.

Odznaczony Krzyżem Walecznych, złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Niepodległości.

Żonaty (od 1919 r.) z Jadwigą Kulikowską.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 177/1938
Źródła

S. Łoza, Czy wiesz kto to jest? t. 2, Warszawa 1939; „Monitor Polski” nr 177/1938; Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na rok 1948, Warszawa 1949; Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na rok 1938, Warszawa 1938; Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na rok 1936, Warszawa 1936; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.