Urodził się 27 kwietnia 1894 r. w Złoczowie. Syn Stanisława i Olimpii z Witkowskich. Ukończył gimnazjum św. Anny w Brzeżanach, maturę uzyskał eksternistycznie w filii VII gimnajum we Lwowie (1917). W czasie I wojny światowej od 1914 r. w Legionach Polskich – był żołnierzem 1, 3 i 4 pp LP. Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Uczestniczył w przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918). Następnie w 16 pstrz II Korpusu Polskiego. Uczestnik bitwy z Niemcami pod Kaniowem, gdzie został ranny (11 maja). Po 1918 r. w WP. Po zakończeniu wojny z bolszewikami przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako kpt. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r. Przemianowany na oficera służby stałej (kpt. piech. z 1 marca 1926 r.), co najmniej w latach 1928-1933 służył w 28 pp. Jednocześnie (1928-1931) studiował na Wydz. Prawa Uniwersytetu Poznańskiego i Uniwersytetu Warszawskiego. Co najmniej od 1935 r. oficer placu w Zakopanem. Podczas kampanii 1939 r. kwatermistrz szpitala polowego nr 505. Po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku. W kwietniu lub maju 1940 r. zamordowany w Charkowie. Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych oraz srebrnym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na mjr. Żonaty z Zofią Domagalską, miał z nią dwoje dzieci m.in. córkę Krystynę (1925-1994) zamężną Chrzanowską. Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2003; „Monitor Polski” nr 111/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R.Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; Sprawozdanie Kierownictwa filii c.k. Gimnazyum VII. we Lwowie za rok szkolny 1916/7, Lwów 1917.
