Bojownikom niepodległości

Euzebiusz Jarema

(1902–1979)

Euzebiusz JaremaUrodził się 14 sierpnia 1902 r. w Sobolowie-Chrostowej pow. Bochnia. Syn Michała i Walerii.

Uczył się w gimnazjum w Bochni, maturę uzyskał w 1920 r.

Należał do POW ps. „Karol”, „Wiśniowiecki”.

Od 1918 r. w Wojsku Polskim. Na początku grudnia służył w 15 komp. 4 pp leg. Brał udział w walkach z Ukraińcami w okolicach Lwowa. Uczestnik III powstania śląskiego (1921 r.). Zapewne z dniem 1 lipca 1925 r. mianowany ppor. rez. piech., 2 stycznia 1932 r. awansował na por. rez. piech.

Ukończył studia w Akademii Handlowej w Warszawie.

W niepodległej Polsce mieszkał w Warszawie. Pracował jako urzędnik.

Należał do Oddz. Warszawskiego Stow. Bochniaków i Miłośników Ziemi Bocheńskiej.

Należał do Związku Rezerwistów, w drugiej połowie lat 30. komendant grodzki związku Warszawa-Południe.

Podczas II wojny światowej w 1939 r. zmobilizowany do Wojska Polskiego, jako dowódca plut. ckm 1 komp. baonu ON „Warszawski III” brał udział w kampanii wrześniowej. W składzie Armii „Modlin” bronił m.in. Pułtuska. Po zakończeniu walk podjął działalność konspiracyjną w szeregach AK.. Był zastępcą komendanta 5 Rejonu VI Obwodu (Praga) Warszawskiego Okręgu AK. Na tym stanowisku brał udział w powstaniu warszawskim w sierpniu 1944 r. Awansował na mjr. rez. Następnie wcielony do LWP.

Po wojnie mieszkał w Warszawie. W 1958 r. wybrany radnym Rady Narodowej m.st. Warszawy.

Zmarł 9 lutego 1979 r. w Warszawie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Wojskowym na Powązkach  kwat. C-7.

Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl. i Medalem Niepodległości.

Źródła

„Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy” nr 3/1958; Historia Stowarzyszenia, www.bochniacy.pl/historia-stowarzyszenia/ [dostęp 21 IV 2021]; „Monitor Polski” nr 64/1937; Rocznik oficerski rezerw 1934; Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. Gimnazyum w Bochni za rok szkolny 1916/17, Bochnia 1917.