Urodził się 9 czerwca 1896 r. w Częstochowie. Syn Ignacego i Aleksandry z Różyckich.
Ukończył gimnazjum filologiczne w Częstochowie.
Członek Zw. Strzeleckiego.
W czasie I wojny światowej od 1914 r. w Legionach Polskich ps. „Rawicz”. Służył w VI baonie 1 pp LP. Ranny podczas bitwy pod Krzywopłotami (16-19 listopada 1914). Po rekonwalescencji jako podoficer dowodził 2 sekcją III plut. 1 komp. IV baonie 5 pp LP. W 1915 r. zwolniony z Legionów. Służył w POW.
Ukończył trzy semestry Politechniki Warszawskiej.
Od marca 1919 r. w WP. Początkowo był pisarzem w kancelarii 2 pułku Straży Granicznej. W okresie od października 1919 do marca 1920 r. uczył się w Szkole Podchorążych Piechoty w Warszawie. Następnie skierowano go do Szkoły Podoficerskiej nr 8. Z dniem 1 sierpnia 1920 r. otrzymał stopień ppor. piech.
Od 1921 r. był oficerem 64 pp. Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r., w pułku tym pełnił funkcje dowódcy plut., komp., adiutanta oraz oficera PW. 1 stycznia 1930 r. awansował na kpt. piech., w tym też roku został przeniesiony do 52 pp. Od 1935 r. w Szkole Podchorążych Piechoty w Komorowie. Awansowany 19 marca 1939 r. na mjr. piech., był tam wówczas dowódcą 7 komp.
Podczas kampanii 1939 r. po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku.
Wywieziony na podstawie listy nr 029/2 z 13 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w lesie katyńskim.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansował na ppłk.
Żonaty z Wandą Zatońską (zob.), miał z nią córkę Hannę i syna Jarosława.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000; Materiały do historii I Brygady, „Żołnierz Legionów i POW” nr 3-4/1939; „Monitor Polski” nr 87/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; J. S[nitko] R[zeszut], w: Pro memoria, „Wojskowy Przegląd Historyczny” nr 4/1996.