Urodził się 14 listopada 1898 r. w Rheinan w Niemczech. Syn Jana i Julianny z Schubertów.
Ukończył Niższe Seminarium Duchowne Ojców Oblatów w Strasburgu. Następnie odbył Juniorat w Valkenburgu.
W czasie I wojny światowej (1914–1918) zmobilizowany do armii niemieckiej.
Uczestnik powstania wielkopolskiego (27 grudnia 1918 – 16 lutego 1919). W roku 1920 zdał maturę w Krotoszynie. Wstąpił do nowicjatu. Po nowicjacie studiował jako oblat w Leodium w Belgii. Został wyświęcony na kapłana. W roku 1938 skierowany do klasztoru w Waszkiewiczach na Nowogródczyźnie.
Podczas kampanii wrześniowej 1939 r. opuścił klasztor 17 września, udając się do Wilna. Stamtąd przedostał się na Kujawy, 1 października dotarł do klasztoru w Markowicach. Aresztowany przez gestapo, po pobycie w obozach przejściowych wywieziony do obozu koncentracyjnego w Dachau. Uwolniory 28 kwietnia 194o
Po zakończeniu wojny powrócił do kraju. W latach 1953–1959 sprawował funkcję superiora klasztoru OO. Oblatów w Katowicach. Następnie , gdzie zmarł 7 marca 1992 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 1, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; „Monitor Polski” 1938, nr 177; „Wiadomości Misyjne” nr 39/1992.