Bojownikom niepodległości

Feliks Bolechowski

(1897-1967)

Urodził się 11 maja 1897 r. w Janowicach koło Buska.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 2 puł LP.
Po 1918 r. w WP. W 1920 r. uczestniczył w walkach z bolszewikami w szeregach 7 puł.
W latach 1923-1925 był elewem w Oficerskiej Szkole Kawalerii w Grudziądzu. Z dniem 1 lipca 1925 r. mianowany ppor. kaw. Przydzielony do 18 puł, 1 lipca 1927 r. awansował na por. kaw. Od października 1931 do października 1933 r. studiował w WSWoj w Warszawie. Z dniem 1 stycznia 1935 r. otrzymał stopień rtm. dypl. kaw. Wiosną 1939 r. dowodził 1 szw. 2 puł. Od sierpnia oficer dowództwa Grupy Operacyjnej Kawalerii nr 1.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Po 17 września przekroczył granicę i przedostał się do Francji. Tam sprawował funkcję szefa sztabu oddziału rozpoznawczego 1 DGrenadierów. Dalsze jego losy są bliżej nieznane. Awansował do stopnia ppłk. dypl. kaw.
Po zakończeniu wojny i demobilizacji zamieszkał w Wlk. Brytanii.
Zmarł 15 stycznia 1967 r. w Stafford i tam został pochowany.
Odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 24/1933
Źródła

W. Chocianowicz, W 50 lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, Londyn 1969; J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 24/1933; S. Radomyski, Zarys historii Szkoły Podchorążych Kawalerii w Grudziądzu 1922-1939, Warszawa 1989; Rocznik oficerów kawalerii 1930; Rocznik oficerski 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.