Bojownikom niepodległości

Feliks Jelonek

(1894–1920)

Feliks JelonekUrodził się 20 listopada 1894 r. w Ciężkowicach (obecnie część Jaworzna). Syn Józefa i Joanny z Glimosów.

Ukończył szkołe ludową, po czym został czeladnikiem kowalskim.

Od 1912 r. w Związku Strzeleckim.

W czasie I wojny światowej od 8 sierpnia 1914 r. w oddziałach strzeleckich i Legionach Polskich. Służył w 4 komp. 3 pp LP. Wyróżnił się w czasie walki pod Rafajłową (24 stycznia 1915 r.).

Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W stopniu kpr. służył w 3 pp LP, a od 22 stycznia 1918 r. w stopniu sierż. był instruktorem w 3 komp. baonu uzupełniającego korpusu w Bolechowie. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Dolinie.

Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej i wysłany na front włoski, gdzie został ranny. Levzył się na Węgrzech. 20 października zdemobilizowany.

Od listopada 1918 r. w Wojsku Polskim. Służył w 11 komp. 18 pp, uzyskał stopień st. sierż. Brał udział w walkach z bolszewikami, podczas których został ciężko ranny.

Zmarł z ran 3 czerwca 1920 r. w szpitalu polowym nr 301 w Zachojsku koło Borysowa.

Pośmiertnie odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości i dwukrotnie Krzyżem Walecznych.

Rodziny nie założył.

Źródła

Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918–1920, Warszawa 1934; G. Łukomski, w: Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945 t. II (1914–1921) cz. 2, Koszalin 1993; „Monitor Polski” nr 111/1931; 100-lecie Niepodległej w Jaworznie. Śpiewnik pieśni patriotycznych, Jaworzno 2018.