Urodził się 17 listopada 1888 r. w Siedleminie koło Jarocina. Syn Jana i Urszuli z Maciaszczyków.
Ukończył szkołę powszechną, po czym wyjechał do Westfalii, gdzie pracował w kopalni w Essen. W 1907 r. powrócił do rodzinnej wsi i pracował w gospodarstwie ojca.
W czasie I wojny światowej od 1914 r. w armii niemieckiej. Walczył na froncie zachodnim, uzyskał stopień kpr. We wrześniu 1918 r. przyjechał do domu na urlop, po czym zdezerterował.
Zaangażował się w działalność konspiracyjną. 15 grudnia dołączył do polskiego oddziału w Jarocinie. Był dowódc sekcji i plut. Uczestnik powstania wielkopolskiego. Brał udział w zdobyciu Jarocina. Następnie służył w komp. jarocińskiej.
Śmiertelnie ranny 6 stycznia 1919 r. w czasie walki o Mroczę. Pochowany na Cmentarzu Parafialnym w Siedleminie.
Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Jest patronem ulicy w Mroczy, jego pamięci poświęcono tablicę w miejscu jego śmiertelnego zranienia.
K. Czechowska, Tablica pamięci Feliksa Łabędzkiego w Mroczy, www.powstanie.szubin.net/miejsca/s/8 [dostęp 7 I 2022]; Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920, Warszawa 1934; „Monitor Polski” 1932, nr 167, 1938, nr 177; W. Olszewski, Ł. Jastrząb, Lista strat Powstania Wielkopolskiego od 27 grudnia 1918 roku do 8 marca1920 roku, Koszalin 2009; B. Polak, w: Słownik biograficzny powstańców wielkopolskich 1918-1919, Poznań 2002.