Bojownikom niepodległości

Feliks Lejczyk

(1898-1970)

Urodził się 10 lipca 1898 r. w Międzyrzeczu Podlaskim. Syn Jana i Heleny z d. Rybka.

Uczył się w gimnazjum Mariana Rychłowskiego w Warszawie, w którym uzyskał maturę. Należał wówczas do tajnej Drużyny Skautowej im. Romualda Traugutta.

W czasie I wojny światowej w POW.

Od listopada 1918 r. w WP. Od 15 kwietnia do 20 lipca 1920 r. był elewem na I kursie rezerwowym Szkoły Podchorążych Artylerii w Poznaniu. Po jego ukończeniu przydzielony do 10 pac. Po wojnie z bolszewikami od 1921 r. w rezerwie. Zweryfikowany jako ppor. rez. art. z 1 czerwca 1919 r., 19 marca 1939 r. awansował na por. rez. art.

Ukończył studiana Wydz. Leśnym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, uzyskując dyplom inżyniera leśnika.

W niepodległej Polsce pracował w administracji lasów państwowych, zajmując stanowiska od adiunkta do inspektora. W 1937 r. mieszkał w m. Lubień pow. Piotrków.

Podczas II wojny światowej brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach AK. Był komendantem placówki Lubeń.

Po wojnie w 1945 r. powrócił do pracy w leśnictwie. Początkowo był nadleśniczym, następnie inspektorem oraz naczelnikiem wydz. szkolenia zawodowego w Ministerstwie Leśnictwa. W następstwie wypadku samochodowego w 1953 r. przeszedł na emeryturę.

Następnie pracował przy zadrzewianiu kraju oraz zajmował się oprowadzaniem wycieczek w lasach.

Zmarł 29 marca 1970 r. w Warszawie.

Odznaczony Medalem Niepodległości, w PRL otrzymał srebrny Krzyż Zasługi.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 93/1937
Źródła

H. Bagiński, U podstaw organizacji Wojska Polskiego 1908-1914, Warszawa 1935; „Monitor Polski” nr 93/1937; Z. Kozak, Wojenne szkoły dla oficerów artylerii (1914-1921), Pruszków brw; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; J. Roman, Feliks Lejczyk. Wspomnienie pośmiertne, „Sylwan” nr 10/1971.