Bojownikom niepodległości

Feliks Onass

(1898–po 1938)

Urodził się 23 października 1898 r. w Warszawie. Syn Aleksandra i Tekli z Lewinów.

Ukończył gimnazjum w Warsawie.

Podczas I wojny światowej od 4 lipca 1916 r. w Legionach Polskich. Służył w komp. uzupełniającej nr 3, a od 1 grudnia w 10 komp. 6 pp LP. Ukończył kurs podoficerski w Zambrowie. Po kryzysie przysięgowym z lipca 1917 r.  podjął służbę w Polskim Korpusie Posiłkowym. W nstępstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Ausriaków w Huszt i Bustyahaza, skąd zbiegł. Służył w Polskiej Organizacji Wojskowej w Lublinie. Po rozbrojeniu okupantów

W niepodległej Polsce w listopadzie 1918 r.  służył w Wojsku Polskim. W szeregach  8 pp leg, walczył z Ukraińcami i w wojnie z Rosją bolszewicką lat 1919–1920. Dwukrotnie ranny, między innymi pod Rawą Ruską. Po wojnie przeniesiony do rezerwy. Zamieszkał w Grodnie. Był właścicielem składu aptecznego i nieruchomości. Należał do Związku Żydów Uczestników Walk o Niepodległość Polski (wieprezes oddziału w Grodnie).

Zmarł po 1938 r.

Żonaty, miał dwoje dzieci.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Źródła

M. Gałęzowski, Na wzór Berka Joselewicza. Żołnierze i oficerowie pochodzenia żydowskiego w Legionach Polskich, Warszawa 2010; Zarządzenie prezydenta z 27 VI 1938.